Σε μια κοινωνία που ότι δηλώσεις είσαι και που βασιλεύουν οι λεγόμενοι «φελλοί», κάποιοι… αναζητούν την τύχη τους.
Πώς αντιδρά άραγε κάποιος πρώην «τακτοποιημένος» με ρόλεξ και τζιπ, καταχρεωμένος που νομίζει όμως πως είναι πλούσιος, όταν μείνει χωρίς δουλειά;
Άραγε, συνειδητοποιεί το λάθος του; Προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και να αυτοπεριορισθεί; Ψάχνει μετά μανίας για νέα δουλειά; Τι κάνει; Πώς θα τον αντιμετωπίσει ο κύκλος του;
Θα τον απορρίψει;
Δύσκολα ερωτήματα για σύγχρονους «πρίγκιπες» και «πριγκίπισσες», τώρα που η φτώχια κατάντησε να είναι ντροπή και ποινικό αδίκημα!
Αλήθεια, πως ένας νεόπτωχος θα αποκτήσει μια αρμόζουσα θέση βρε αδελφέ σ΄ αυτή την κοινωνία; Πώς να ζήσει, ωιμέ, χωρίς Κολωνάκι και Μύκονο;
Ένας άνθρωπος καταθέτει την ψυχή του και βρίσκει τη δύναμη να φωνάξει, «Τολμώ! Άρα υπάρχω…»